Uit wetenschappelijk onderzoek komt steeds vaker naar voren dat niet de meest talentvolle mensen het meeste succes hebben. Succes is een mix van talent en heel hard werken.
De onderzoeken werden vooral ingegeven door de vraag hoe het kan dat sommige mensen buitengewoon presteren ten aanzien van anderen. Vaak was het antwoord dat zij een exceptioneel talent hadden, dat maakte hen zo bijzonder. Er werden voorbeelden genoemd zoals Tiger Woods en Mozart. Mensen die kennelijk moeiteloos aan de top kwamen en daar lang bleven. Het aardige is dat nu blijkt dat ook deze mensen heel, heel hard hebben moeten werken om er te komen en het talent te verzilveren. Bekend is dat veel topsporters geïrriteerd reageren als hen gezegd wordt dat ze boffen met hun talent. Vaak is het antwoord dat ze zo ver gekomen zijn omdat ze "harder werken dan iedereen in hun vakgebied" (Lance Armstrong) Deze mensen zijn zich er van bewust dat zij niet alleen dankzij hun talent aan de top gekomen zijn. Er zijn immers nog veel andere mensen die over talenten beschikken. Ga maar eens kijken op al die amateurvelden, u zult meerdere expectionele talenten tegenkomen. Maar wat maakt nu dat zij de top niet halen en minder getalenteerde wel? Inzet, hard werken en doorzettingsvermogen zijn de sleutel. Uit steeds meer onderzoeken blijkt dat mensen tenminste 10.000 uur moeten investeren in een bepaalde taak of functie alvorens zij in staat zijn te excelleren. Vertaal dit eens naar uw eigen praktijk. Dat betekent dat het tenminste vier tot vijf jaar duurt, als u voltijds werkt en gericht oefenent, om daar klaar voor te zijn. In sommige gevalen wat sneller omdat u al ervaring hebt opgedaan in andere functies. Is functieroulatie dan eigenlijk wel nuttig? Volgens deze regel bent u eigenlijk nog niet of net taakvolwassen. Om de drie of vier jaar van baan verwisselen omdat u uitgeleerd zou zijn in de functie?
Sporters kunnen uiteraard geen 8 uren per dag oefenen, 4 is vaak het maximum. Dat betekent dat zij per dag 4 uur moeten oefenen gedurende 10 jaar om te komen waar ze willen zijn.
Ook bij violisten is er onderzoek gedaan. Er is gekeken naar talentvolle violisten (allen lid van een vooraanstaande vioolschool) en zij werden in drie groepen verdeeld op basis van niveau. Wat bleek. De topgroep bleek, zonder een enkele uitzondering, meer dan 10.000 uur geoefend te hebben, de middengroep ongeveer 8.000 uur en de zwakkeren minder dan 6.000 uur. Het grote verschil is dat de "talentvollen" veel langer en veel meer oefenden en dus eerder "beter" waren. De conclusie was dat er geen verschil bestond tussen beide groepen, maar dat de talentvollen eerder een hoger niveau behaalden om zij intensiever oefenenden. Talent is kennelijk van een beperkte waarde. Als je genoeg talent had om op deze vioolschool te komen telde maar 1 ding: oefenen.
Overigens bleek ook dat de talentvollen een andere manier van oefenen hanteerden dan de anderen door te werken met specifieke kleine doelstellingen
Mogelijk is het ware talent een enorm doorzettingsvermogen en de motivatie om heel veel op zij te zetten en op te offeren om de "beste" te willen worden op het eigen terrein.
Als de 10.000 uur regel geldt, dan is ook direct duidelijk dat iemand van 35 nooit meer zo goed kan worden als iemand van 15 die op een hoog niveau acteert. Mensen van 35 hebben vaak de tijd niet om zoveel te investeren en moeten een enorme achterstand in trainingsuren goed maken. Zeker als de 15 jarige 4 uur per dag blijft oefenen. Het kost u dan tenminste 10 jaar lang 8 (!) uur per dag oefenen om de achterstand goed te maken. De meeste mensen moeten echter de kost verdienen!
Met dit gegeven in uw achterhoofd, wat betekent dit voor uw organisatie? Wat meer geduld hebben met medewerkers en minder snel laten rouleren in de functie?
Meer weten: lees het boek van Malcolm Gladwell "Outliers" Er zijn inmiddels diverse publicaties verschenen over dit thema.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten