Iedere leidinggevende voert elke dag opnieuw vele gesprekken. Vergaderen, functioneringsgesprekken, beoordelingsgesprekken, loopbaangesprekken, gesprekken over resultaten, instructiegesprekken, evaluatiegesprekken, slecht nieuwsgesprekken, controle gesprekken. De lijst is nagenoeg eindeloos.
In de komende periode zullen wij op deze blog aandacht besteden aan de verschillende gesprekvormen. Wat ons opvalt tijdens trainingen is dat leidinggevenden het erg moeilijk vinden om tijdens gesprekken stil te zijn. Er is voortdurend de neiging om stiltes in te vullen. Kennelijk voelen veel mensen zich ongemakkelijk bij een stilte. Is het effectief? Nee, tijdens oefeningen merken deelnemers dat ze juist bij het invullen van de stiltes de bocht uit vliegen. Ze merken dat ze net de verkeerde dingen gaan zeggen, dat ze vervelende boodschappen gaan verzachten of dat ze nog meer gaan argumenteren om zich zelf te legitimeren. Stiltes in een gesprek, kunnen ook worden gezien als instrument. Even een time out, even de gedachte's op een rijtje zetten. Een stilte tijdens een gesprek is geen uitnodiging om de verantwoordelijkheid voor de voortgang van een gesprek over te nemen. Een van de deelnemers, een politieman, vertelde dat hij stiltes gebruikt tijdens verhoorsituaties. Zijn ervaring was dat mensen eerder hun verhaal vertelde door goed gebruik te maken van stiltes, dan door het stellen van slimme vragen. De meeste van ons werken niet bij de politie, maar ons advies is: Durf tijdens een gesprek stiltes te laten vallen, zet het in als instrument. De kans dat u zich vergaloppeerd wordt een stuk kleiner.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten